Τώρα όμως, τα κοιτάζω και αισθάνομαι θαυμασμό για αυτά τα μικρά έντομα. Με πόση αγωνία, με πόσους κόπους και εγκράτεια προνοούν για το μέλλον τους! Με πόση σοφία έρχονται σε συνεργασία με τους άλλους και αγωνίζονται για το κοινό καλό όλων. Πόσο έξυπνα αποθηκεύουν την τροφή για τις κρύες εκείνες ημέρες που θα έρθουν. Με πόση εργατικότητα και υπομονή μαζεύουν φαγητό για να το πάνε στη φωλιά τους!
Πραγματικά, πόσο θαυμασμό μπορεί να σου γεννήσει αυτό το μικρό δημιούργημα. Πόσα μαθήματα ζωής μπορείς να πάρεις από ένα μικρό και ταυτόχρονα μεγάλο πλάσμα! Τότε αισθάνεσαι πως δεν έχει σημασία ούτε το μέγεθος ούτε το ύψος, αλλά η σκληρή δουλειά και η θέληση. Τότε διαπιστώνεις πως ο άνθρωπος κρίνεται από το μέγεθος της θέλησής του και όχι από το μπόι του.
Πως ,λοιπόν, να μη θαυμάσεις το μυρμήγκι; Αυτό τον ακούραστο, επιδέξιο ήρωα;

Μαρία Σκαμπαρδώνη