Για θύμισε μου , πότε επιβράβευσες τελευταία φορά τον εαυτό σου για τον αγώνα σου;
Για θύμισε μου. Μια ταινία που έρχεται από την Κρήτη , για να σου δείξει ότι δεν είσαι μόνος.
Θέμα της το Alzheimer. Που δεν αντιμετωπίζουν μόνο εκείνοι που νοσούν αλλά και οι άνθρωποι που τους φροντίζουν. Η σεναριογράφος και σκηνοθέτης του ” Για θύμισε μου ” Μαρία Σβολιαντοπούλου, μάς μιλάει για την εμπειρία και τις προσδοκίες της. Έχει σπουδάσει ψυχολογία και αυτό είναι το αντικείμενο που την εμπνέει και την βοηθάει στην κινηματογράφηση των σεναρίων της. Η όλη προσπάθεια της ομάδας είναι εθελοντική. Και από πλευρά συνεργείου και ηθοποιών. Τα έσοδα που θα προέλθουν από τους κινηματογράφους θα διατεθούν σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και πρωτίστως σε οργανισμούς για το Alzheimer.

Επιμέλεια συνέντευξης: Μάρια Χουρδάκη

Τι σε οδήγησε στην ιδέα του “ Για θύμισε μου ”;
Επέλεξα να ασχοληθώ με το alzheimer διότι το βίωνα μέσα στο σπίτι μου. Ήταν ο μεγαλύτερος μου φόβος για πολλά χρόνια. Όσο το ζούσα έλεγα ότι δεν θέλω να το ξανά δω , δεν θέλω να το ξανά ακούσω. Γι’ αυτό απέφευγα μαθήματα στο πανεπιστήμιο που είχαν να κάνουν αλλά και την κατάσταση με το alzheimer. Μέχρι που άρχισα να περνάω μια περίοδο αρκετά έντονη για εμένα , με αυτό το θέμα. Άρχισα να φτιάχνω ένα θεραπευτικό μέσω για να το παλέψω. Έτσι έγραψα ένα σενάριο , για να βγάλω όλο αυτό που έχω μέσα μου. Έπειτα από δύο χρόνια ,έτσι στο άκυρο , ένα βράδυ που κοιμόμουνα είδα ένα όνειρο χωρίς να θυμάμαι τι ακριβώς ήταν. Και βγάζω το σενάριο απ το συρτάρι και λέω ξεκινάω. Όντως την μία μέρα το είπα την επόμενη το είχα ξεκινήσει. Ο παππούς μου μου έλεγε “ Το βράδυ να ονειρεύεσαι κάστρα και το πρωί να πίνεις καφέ στην κουζίνα τους” δηλαδή μην αφήνεις πολύ χρόνο , κυνήγα τα όνειρα , κι έτσι πορεύτηκα σε όλη μου τη ζωή.

Ποιος είναι ο σκοπός της ταινίας; Τι θέλεις να περάσεις στον κόσμο;
Ουσιαστικά ο σκοπός μου ήταν εξ αρχής να επιβραβεύσω τους φροντιστές των ατόμων με alzheimer. Γιατί δίνουν το δικό τους σκληρό αγώνα και δεν αντιλαμβάνονται ούτε μία στιγμή τι αγώνα δίνουν. Θεωρούν ότι είναι κάτι απλό , κάτι συνηθισμένο , ότι οποιοσδήποτε θα το έκανε. Που αν ρίξεις μια ματιά τριγύρω σου θα δεις πολλά άτομα τα οποία είναι παραμελημένα και μόνα τους. Κοιτάνε απλά ένα παράθυρο και βλέπουν τον κόσμο να περνάει από κάτω. Γι’ αυτό το λόγο επειδή το έζησα κιόλας και δικοί μου άνθρωποι που ήταν φροντιστές δεν αναγνώριζαν τον αγώνα τους. Είπα ‘ο πιο όμορφος τρόπος είναι να το κάνω σε ταινία’ , το Για θύμισε μου είναι για να τους πω ένα τεράστιο μπράβο.

Για θύμισε μου
Πηγή εικόνας: giathimisemou.wordpress.com
Είχες άλλο λόγο που συνέβαλε στο να δημιουργήσεις αυτή την ταινία;
Γενικά μου αρέσει πολύ να δίνω στον κόσμο δύναμη , θεωρώ ότι δεν υπάρχει αυτό σαν ιδεολογία στην εποχή μας. Δύσκολα θα δώσει κάποιος δύναμη στον άλλο. Οι πιο πολλοί παραπονιούνται. Κι αυτός είναι ο λόγος που έφτιαξα δυο ταινίες , ήθελα να προσπαθήσω να δώσω δύναμη. Να πω ότι ‘ξέρεις κάτι; Μη μασάς. Πάμε. Μπορεί να έχεις αυτό κι αυτό αλλά μπορείς να προχωρήσεις , να το παλέψεις. Επέλεξα το alzheimer γιατί συνειδητά και υποσυνείδητα ήθελα πάλι να δώσω δύναμη. Είτε στην οικογένεια μου είτε σε κάποιον τρίτο , είτε σε εμένα.

Άρα δεν είναι η πρώτη ταινία που υπογράφεις σαν σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Ποια ήταν η εμπειρία σου από την προηγούμενη ταινία;
Η πρώτη μου ταινία δεν ήταν επαγγελματική , είναι μικρού – μεσαίου μήκους αλλά την έκανα στο άψε σβήσε. Δηλαδή είχα δει πώς συμπεριφέρονται σε ψυχικά ασθενείς , άτομα τα οποία είχαν το οποιοδήποτε πρόβλημα κι είχα σαλτάρει τότε. Δεν μου άρεσε καθόλου αυτή η συμπεριφορά. Είπα ” δεν είναι αυτή η κοινωνία στην ποία θέλω να μεγαλώσω” . Το κακό που συμβαίνει είναι ότι ο κόσμος δεν ακούει απλά βλέπει κι ότι δει το στοχοποιεί και βγάζει μία δική του άποψη. Από την ταινία το ίδιο θα κάνουνε. Έτσι ίσως να βοηθηθούν.

Το ” Για θύμισε μου ” απαρτίζεται από ερασιτέχνες αλλά και επαγγελματίες ηθοποιούς. Πως αποφάσισες να συνδυάσεις και τα δύο. Και να μη μείνεις μόνο με ερασιτέχνες ηθοποιούς ή μόνο επαγγελματίες;
Ξεκίνησα με χαμηλά στάνταρ αυτή την ταινία. Ήθελα να κάνω μια ταινία για αυτό το σκοπό , εθελοντικά. Στην πορεία της ταινίας εκεί που έγραφα ένα ρόλο μου έσκαγε μια ανάμνηση που ζούσα. Οι ηθοποιοί που επέλεξα μέχρι στιγμής ήταν αγαπημένοι ηθοποιοί της οικογένειας μου. Άρα έβαλα στόχο όταν αυτή την ταινία την δω μετά από χρόνια να ξέρω ότι αυτό κι αυτό ήταν σημάδι της οικογένειας . Ότι είχε μία βάση δεν ήταν κάτι άκυρο. Μου άρεσε αυτό το challenge που έθεσα στον αυτό μου , να δω μέχρι που φτάνουν τα όρια μου. Από εκεί και πέρα τα έχασα τα όρια , δηλαδή θεωρώ ότι πλέον αν θέλουμε κάτι για την ταινία θα το καταφέρουμε. Είναι ιδιαίτερα μαγευτικό να βλέπεις ερασιτέχνες ηθοποιούς με επαγγελματίες πως συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο και να κάνουν προσπάθεια μαζί για κάτι. Πολύ όμορφο αυτό.

Για θύμισε μου
Πηγή εικόνας: giathimisemou.wordpress.com
Μία ιδιαίτερα αγαπημένη επαγγελματίας ηθοποιός που συνεργαστήκατε είναι η Κάρμεν Ρουγγέρη. Που γενικά νομίζω είναι αρκετά επιλεκτική στις δουλειές της. Πώς αισθάνεσαι που συνεργαστήκατε; Πώς την επέλεξες και απάντησε θετικά σε αυτή τη συνεργασία;
Για εμένα η κυρία Ρουγγέρη υλοποίησε μια από της αγαπημένες μου σκηνές στην ταινία. Αυτός ο ρόλος φτιάχτηκε συγκεκριμένα για εκείνη , ήθελα να πει με ένα πολύ μαγευτικό τρόπο ένα παραμύθι σε ένα παιδί το οποίο ρωτούσε ‘γιατί η γιαγιά μου δεν θυμάται’. Όταν είδα μπροστά μου τη σκηνή να υλοποιείτε τα έχασα. Τα συναισθήματα με κατέβαλαν διότι συνειδητοποίησα τι κατάφερα. Ένιωσα ότι το έφτασα όσο ψηλά ήθελα.

Ποιοι είναι οι στόχοι για την ταινία; Θέλεις να βγει στους κινηματογράφους; Να πάει σε φεστιβάλ ή ακόμα και να βγει εξωτερικό;
Αυτό που έχουμε στο μυαλό μας , και αυτό που έχουμε προσπαθήσει μέχρι στιγμής είναι να γίνει η πρεμιέρα στους κινηματογράφους του Ηρακλείου. Μετά να ακολουθήσουν οι κινηματογράφοι πανελλαδικώς. Στο εξωτερικό έχουμε κάνει διασυνδέσεις για να προβληθεί σε κινηματογράφους εξίσου. Και φυσικά είναι ένας στόχος μας να πάει σε φεστιβάλ. Έχουμε έρθει σε επικοινωνία με κάποιους ανθρώπους γι’ αυτό το κομμάτι. Ελπίζουμε μόνο να προλάβουμε για φέτος ειδάλλως του χρόνου. Αλλά θέλουμε όλοι πολλοί να δει την ταινία ο κόσμος. Έχει φτιαχτεί με πολύ μεράκι.

Πόσο καιρό σας έχει πάρει η δημιουργία της ταινίας;
Όλη η ταινία με το να κλείνουμε διαδικαστικά να βρίσκουμε χώρους και όλα αυτά μας έχει πάρει γύρω στον ενάμιση χρόνο. Θα μπορούσαμε να την έχουμε ετοιμάσει νωρίτερα αλλά επειδή είναι εθελοντικό όλα τα παιδιά δουλεύουν και στις κανονικές τους δουλειές ώστε να βγάζουν τα προς το ζην.

Για θύμισε μου
Πηγή εικόνας: giathimisemou.wordpress.com
Είναι εύκολη η δημιουργία μία μίας ταινίας μεγάλου μήκους σε μία μικρή πόλη όπως το Ηράκλειο Κρήτης;
Στο ξεκίνημα μου δεν με εμπιστεύθηκε σχεδόν κανένας. Είδαν ένα παιδί 22 ετών που ήθελε να κάνει μία ταινία. Εντάξει λένε πόσα παιδιά θέλουν να κάνουν ταινία και πόσο θα πετύχει αυτή η ταινία; Πολύ άσχημο για ένα νεαρό άτομο να βιώνει αυτή την απόρριψη , την προσγείωση του ονείρου του. Δεν με ένοιαξε όμως , με πείσμωσε πολύ περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε κι αυτά είναι τα αποτελέσματα. Πλέον θεωρώ ότι έχω πάρει πάρα πολύ αγάπη από άτομα που ούτε καν είχαμε κάποια επαφή , κάποια σχέση. Τρομερή υποστήριξη από τον κόσμο , από ανθρώπους που έχουν βιώσει αυτή τη νόσο στο σπίτι τους από άλλους που δεν την έχουν βιώσει αλλά έχουν βιώσει κάτι άλλο , από επαγγελματίες στο χώρο του κινηματογράφου. Έχω δεχτεί τρομερή βοήθεια για επόμενα βήματα διότι είδαν τι είναι η ομάδα μας και τι προσπαθούμε να κάνουμε. Πλέον μπορώ να πω ότι είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένη αλλά τις σφαλιάρες που έφαγα μέχρι να φτάσω εδώ τις μετράω ακόμα. Με έκανα πιο επιφυλακτική αλλά πιο πεισματάρα. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα θα σε εμπιστευτεί ο κόσμος , δεν γίνονται πολλές τέτοιου είδους ενέργειες στο Ηράκλειο. Χαίρομαι όμως γιατί η παραγωγή πλέον έχει εβδομήντα άτομα και πάμε . Δεν μασάει κανένας και το Ηράκλειο πλέον είναι μαζί μας.

Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου όταν μαθαίνει για το Για θύμισε μου;
Αμέσως θα ρωτήσουν ” Για θύμισε μου ” ; θα αναρωτηθούν τι είναι , με τι έχει να κάνει. Μόλις τους εξηγήσω το αφηγηματικό σύμπαν μου λένε ότι κι εγώ το έχω βιώσει. Έτσι αρχίζουν να μου διηγούνται δικά τους βιώματα και θα μου ανοίγουν τον εσωτερικό τους κόσμο. Αυτό είναι κάτι που λατρεύω. Όταν βλέπω ότι και πριν προβληθεί η ταινία έχω καταφέρει ο άλλος να νιώθει μία στήριξη τρελαίνομαι είναι κάτι που αγαπώ. Νιώθω πως όση κούραση κι αν έχουμε τραβήξει με την ομάδα μου κάτι δίνουμε στον κόσμο. Και αυτός ήταν ο στόχος. Γενικά έχω ακούσει θετικά σχόλια αλλά θέλω και τα αρνητικά γιατί αυτό θα μας κάνει καλύτερους.

Υπάρχει στήριξη από φορείς του ηρακλείου για να υλοποιήσετε κάποια γυρίσματα;
Έχουν πάρει σαν ταινία την αιγίδα από τον πανελλήνιο οργανισμό νόσου alzheimer από την Ελλάδα από την περιφέρεια Κρήτης , από το δήμο ηρακλείου και από την εταιρία alzheimer του ηρακλείου. Όλοι αυτοί οι φορείς αν χρειαζόμαστε κάποιον χώρο συμβάλουν για να το βρούμε. Για παράδειγμα , για να κάνουμε γυρίσματα στο μέγαρο έπρεπε να δούνε την ταινία να δούνε τι είναι αυτό , κάνουν ένα εξονυχιστικό έλεγχο άλλα μας προσφέραμε μεγάλη βοήθεια. Στο κέντρο που έπρεπε να κάνουμε κάτι γυρίσματα έπρεπε να τους ενημερώσουμε αλλιώς δεν γίνεται να πάμε έτσι μόνοι μας. Έχουμε στήριξη και από την αστυνομία και από την περιφέρεια. Ειδικά από την περιφέρεια έχουμε μεγάλη στήριξη.

Για θύμισε μου
Πηγή εικόνας: giathimisemou.wordpress.com
Ποια είναι τα συναισθήματα σου γι αυτήν την ταινία; Τώρα δηλαδή που φτάνει στο τέλος της υλοποίησης της.
Όταν ξεκίνησε η ταινία ήμουν πάρα πολύ ευαίσθητη γιατί κάναμε τις πρόβες , κι εγώ σε κάθε πρόβα ξανά ζούσα όλο αυτό που είχα περάσει τότε. Πρόβα με την πρόβα λοιπόν άρχισα να εξοικειώνομαι με όλο αυτό το συναίσθημα. Στη μέση περίπου άρχισε το συναίσθημα να φθίνει , ξεκίνησα λοιπόν να έχω μια πιο κινηματογραφική οπτική. Δεν με επηρέαζε τόσο δηλαδή στο συναισθηματικό κομμάτι. Τώρα που φτάνουμε στο τέλος των γυρισμάτων μου δημιουργείτε άλλου είδους συναίσθημα. Μου έδινε ζωή όλο αυτό με την ταινία. Μπορεί να παραπονιόμουν κάποιες φορές για την κούραση , για τις δυσκολίες αλλά τώρα που φτάνει η στιγμή να βγει το Για θύμισε μου δεν θέλω να τελειώσει. Νιώθω ότι θα φύγει μια όμορφη περίοδος από την ζωή μου και είναι περίεργο. Είμαι αρκετά ευαίσθητη σαν άνθρωπος και ας μη μου φαίνεται. Μέσα από αυτή την ταινία έζησα τα πιο δυνατά συναισθήματα που έχω νιώσει σε όλη μου τη ζωή μέχρι στιγμής. Απίστευτος ο έρωτας της δημιουργίας . Ειδικά όταν είναι ένα όνειρό σου.

Η οικογένεια σου πώς το αντιμετωπίζει όλο αυτό;
Στην αρχή δεν δώσανε πολύ σημασία όταν είπα ότι επιθυμώ να κάνω ταινία. Γιατί με ξέρουν και γνωρίζουν πως ότι κι αν μου έρθει στο μυαλό θα το υλοποιήσω πάση θυσία. Όσο περνούσε ο καιρός τους ανέλυα τι κάνουμε , που βρισκόμαστε με τα γυρίσματα , ποιες συνεργασίες κλείσαμε κι έβλεπα τα μάτια τους να λάμπουν. Κι ενώ υπάρχουν στιγμές που είπα κουράστηκα θα το αφήσω έβλεπα πώς με κοιτούσαν κι έλεγα δεν πρόκειται να τα παρατήσω. Είναι πού υποστηρικτικοί , πάρα πολύ. Ο πατέρας μου είναι ο μέντορας μου , ο σύμβουλος μου. Είναι πολύ καλός στην επιχειρηματικότητα. Εκείνος δημιούργησε τον διπλωματικό χαρακτήρα μου , από εκείνον έμαθα πως να συγκροτήσω μία ομάδα. Η μητέρα μου είναι πιο πολύ του συναισθήματος δηλαδή ‘άσε το συναίσθημα να κυλάει’. Ο συνδυασμός αυτόν των δύο με οδηγεί σε επιτυχημένες αποφάσεις. Χαίρομαι πολύ που έχω αυτούς τους γονείς.

Πώς αντιμετωπίζεις τα γυρίσματα με την ιδιότητα του ψυχολόγου; Και πόσο πολύ επηρεάζεσαι;
Στα γυρίσματα υπερισχύει αρκετές φορές η Μαρία ως ψυχολόγος. Όταν θέλω να βγάλω ένα συναίσθημα σε μία σκηνή , προσπαθώ να βοηθήσω τους ηθοποιούς. Να μην επηρεαστούν από την συναισθηματική φόρτιση της συγκεκριμένης σκηνής. Έτσι αποφορτίζω την ατμόσφαιρα μέσω του χιούμορ. Εγώ από την άλλη πάντα θα επηρεάζομαι ψυχολογικά έστω και λίγο. Διότι μέχρι να τελειώσει όλο αυτό βλέπω σκηνές που είχα στην καθημερινότητα μου και με στενοχωρούσαν. Από τις πιο δύσκολες σκηνές που θα αντιμετωπίσουμε τώρα είναι το τέλος της ταινίας. Προετοιμάζω πολύ τον εαυτό μου γι αυτό. Δεν έχω πει ποτέ παραιτούμε , γενικά σε όλη μου τη ζωή δεν το έχω πει. Ακόμα και στους θεραπευόμενους μου , στους φίλους μου , στην οικογένεια μου λέω να πέσετε κάτω να συρθείτε να φάτε τα μούτρα σας ποτέ μην τα παρατάτε. Πάρτε τον χρόνο σας , ξεκουραστείτε μην πείτε όμως τα παρατάω!

Για θύμισε μου
Πηγή εικόνας: giathimisemou.wordpress.com
Τι είναι το ” Για θύμισε μου ” για ‘σένα;
Η ζωή μου. Πλέον αυτό είναι. Η πρώτη κι η τελευταία σκέψη πριν κοιμηθώ και μετά που θα ξυπνήσω. Είναι η σκέψη που θα με κάνει να χαμογελάσω με αυτό το χαμόγελο του ερωτευμένου. Και η σκέψη που θα με κάνει να κάθομαι σιωπηλή πάλι σαν τους ερωτευμένους που σκέφτονται τι έκανα λάθος. Το ” Για θύμισε μου ” είναι μια οικογένεια , μια ομάδα η οποία με έχει στηρίξει , μια ομάδα που αγαπάει αυτό που κάνει , αγχώνεται μαζί μου ,χαίρεται όταν χαίρομαι. Η ομάδα μου θα είναι πάντα το πρώτο και τελευταίο πράγμα που θα νιώθω για μία ζωή περήφανη. Θα το θυμάμαι όσο περνάνε τα χρόνια και θα το νοσταλγώ. Αυτό το γνωρίζω σίγουρα.

Ποια είναι τα σχέδια σου για μετά το ” Για θύμισε μου “; Θέλεις να συνεχίσεις στο χώρο του κινηματογράφου;
Πολλοί μου λένε ότι μπορώ να αφήσω για ένα διάστημα την ψυχολογία και να ασχοληθώ αποκλειστικά με τον κινηματογράφο. Ένα πράγμα το οποίο δεν έχουν καταλάβει είναι ότι ο κινηματογράφος που κάνω έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία που λατρεύω. Διότι παρουσιάζω θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με τις ψυχικές λειτουργίες ενός ανθρώπου. Η ψυχολογία με βοηθάει επίσης να ανταπεξέλθω άμεσα σε όλα αυτά. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα στεγνά να δω τον κινηματογράφο ως κινηματογράφο. Μ’ αρέσει τρελά να δημιουργώ σενάρια στο μυαλό μου , να τα σκηνοθετώ στο μυαλό μου και να τα κάνω σε μία ροή αλλά μόνο με τον κινηματογράφο δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να το ακολουθήσω. Το επόμενο βήμα γιατί όπως καταλαβαίνεις ήδη έχω αγχωθεί ότι Απρίλη Μάη τελειώνουν τα γυρίσματα Οκτώβρη πες προβάλετε η ταινία τι κάνω μετά; Η αλήθεια είναι ότι ήδη έχω τα επόμενα σχέδια και ιδέες που θέλω να υλοποιήσω από της αρχές του 2020.

Ποιο είναι το συναίσθημα που θέλεις να δεις στα μάτια των ανθρώπων όταν βγουν από τον κινηματογράφο;
Στόχος μου είναι όταν ανοίξουν οι πόρτες και έχουν βγει οι άνθρωποι από τις αίθουσες να δω ένα βλέμμα που να μου λέει ‘ κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνος μου , κατάλαβα τον αγώνα μου , ποια είναι η προσπάθεια μου , ποια είναι η αξία μου. Πάντα έλεγα ότι τη στιγμή που θα κλείνει η ταινία , θέλω να σηκωθώ όρθια και να κοιτάξω τον κόσμο. Δεν θέλω να δω το κλείσιμο της ταινίας , θέλω να δω τις εκφράσεις του κόσμου. Εύχομαι να καταφέρει η ταινία να δώσει μια λύτρωση , να δώσει μια επιβράβευση , να φύγουν πιο δυνατοί μέσα από την αίθουσα. Και κυρίως το πρώτο άτομο που θέλω να το νιώσει αυτό μέσα από την ταινία είναι η μαμά μου! Είναι ο πιο σημαντικός αγώνας μου και θέλω να έχει αυτό το αποτέλεσμα.

Επισκεφτείτε το site της ταινίας εδώ: https://giathimisemou.wordpress.com/

www.maxmag.gr