Ο Ολυμπιακός έχασε τη Euroleague. Έτσι θα γράψει η ιστορία. Έτσι είναι ο αθλητισμός. Δυστυχώς ή ευτυχώς κανείς δε θυμάται μια εξαιρετική σεζόν. Ή μια πολύ καλή σειρά πλέι οφ ή έναν σπουδαίο ημιτελικό.
Η ιστορία θα γράψει πως η Ρεάλ είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης. Και μπορεί να κρίθηκε στο σουτ, αλλά έτσι όπως πήγε το ματς, μπορεί να πει κανείς πως ήταν δίκαιο.
Δίκαιο θα ήταν να το έπαιρνε και ο Ολυμπιακός αλλά έπαιξε με τη φωτιά και κάηκε.
Σε όλο το ματς έδειχνε να έχει τα ηνία του ματς. Αλλά όταν έπρεπε να κάνει το κάτι παραπάνω δεν το κατάφερε. Ο λόγος ήταν απλός. Σε τέτοια παιχνίδια, όπως ο τελικός, που χάνονται εύκολα καλάθια ή βολές, πρέπει οι παίκτες να είναι πνευματικά έτοιμοι.
Και τελικά αυτοί του Μπαρτζώκα δεν ήταν. Κρίμα και για αυτόν τον καταπληκτικό κόσμο.
Το 24-12 στην αρχή ήταν κάτι που ο Ολυμπιακός δεν έχτισε πάνω του. Η Ρεάλ δεν το άφησε, λίγο και η διαιτησία που στο πρώτο 10λεπτο ήταν κακή. Μετά υποδειγματική.
Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε 78-72, ήταν μπροστά με +4 προς το φινάλε του αγώνα. Αλλά ενώ είχε πάμπολες ευκαιρίες να αφήσει πίσω του τη μεγάλη του αντίπαλο, δεν το έκανε.
Και όταν η απέναντι ομάδα έχει παίκτες όπως ο Γιουλ ή ο Σέρχι ή όταν ο τελικός θα πάει στο τελευταίο σουτ, τότε οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ αυτής που δεν τους έχει.
Ολυμπιακός: Έχασε όπως τότε με την Μπανταλόνα
Για τους πιο παλιούς, ο τελικός στο Κάουνας θύμισε εκείνον του 1994 στο Τελ Αβιβ. Ο Ολυμπιακός τότε του Γιάννη Ιωαννίδη είχε Τάρπλεϊ, Πάσπαλι (ή Πάσπαλ), Σιγάλα, Φασούλα, Τάρλατς, Τόμιτς μια ομαδάρα. Έπαθε όμως ιστορικό μπλακ άουτ και έχασε το τέλος από το τρίποντο του Τόμπσον.
Ο Ολυμπιακός φέτος δεν έπαθε τόσο μεγάλο όσον αφορά το χρονικό διάστημα που είχε να σκοράρει. Αλλά το έπαθε πνευματικά. Δεν τελείωσε το ματς και το πλήρωσε.
Στα κρίσιμα σημεία δεν μπορεί να παίρνει τα σουτ ο Φαλ, που ήταν φανερό πως το παιδί πνευματικά ήταν εκτός τελικού. Προσπαθούσε αμυντικά αλλά δεν μπορεί να σταθεί μια ομάδα πάνω του. Δεν είναι leader.
Ο Βεζένκοφ που έκανε απίστευτο παιχνίδι, πρέπει να αντιληφθεί πως δεν μπορεί να τα βάζει όλα από τα 8 μέτρα. Υπάρχει και η διείσδυση, να μπορεί να παίξει με το σώμα. Και το καθαρό μυαλό στα κρίσιμα σημεία.
Αλλά ήταν εκείνος που κράτησε τον Ολυμπιακό μπροστά όπως και ο Κάνααν. Ο Αμερικάνος δηλαδή που είναι εκτός Basket League για να παίξει ο Πίτερς που ήταν εκτός στον τελικό.
Ο Ολυμπιακός έχει τον Σλούκα που είναι leader και ας έχασε βολές. Πήρε όμως το τελευταίο σουτ, έτσι κάνουν οι ηγέτες όπως και στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Ολυμπιακός έχει καλούς παίκτες, έκανε εξαιρετική σεζόν αλλά δεν έχει ούτε Γιουλ ούτε Σέρχι. Ο Σέρχι πήρε το τρίποντο στο 78-74, ο Γιουλ δεν είχε ούτε πόντο και πήρε το τελευταίο σουτ. Πριν από αυτό, ο Σέρχι 5 φορές έκανε pick n’ roll με τον Ταβάρες ή τελείωνε μόνος του φάσεις. Χαμπάρι δεν πήρε η άμυνα του Ολυμπιακού και ο πάγκος.
Αυτοί είναι ηγέτες.
Αυτοί που όταν η σειρά με την Παρτίζαν ήταν στο 2-0, το έκαναν ροντέο. Αθέμιτο αλλά βλέπει ο καθένας που οδηγεί. Αυτοί που κέρδισαν και την Μπαρτσελόνα.
Βλέπει κανείς και μελαγχολεί. Ο παικταράς Γουόκαπ ήταν από τους κορυφαίους αλλά είχε 0/5 τρίποντα, ο Κοζέρ κράτησε τη Ρεάλ στο ματς.
Άλλοι παίκτες αλλά το αποτέλεσμα μετράει.
Και κάτι τελευταίο. Ο Ολυμπιακός θα έχει του χρόνου ακόμα μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Θα πρέπει όμως να κάνει πιο top level μεταγραφές. Να πάρει π.χ. τον Μιλουτίνοφ. Καλός ο Μπλακ, καλός ο Μπολομπόι αλλά θέλει παίκτες που στο τέλος όταν κρίνονται όλα, να μην κρύβονται.
sportime.gr
Ευχαριστούμε που αφιερώσατε χρόνο για να διαβάσετε αυτό το άρθρο.
Πιθανόν να σας ενδιαφέρουν και τα παρακάτω θέματα:
